Osobowość narcystyczna

Niestety coraz częściej spotyka się ludzi, którzy kochają tylko siebie. Każde zdanie wypowiedziane przez Narcyza zaczyna się od „ja”, po czym następują zaimki „mój”, „mnie” „o mnie”. I tu nie chodzi o ludzi, którzy czasami robią sobie sweetfota z dzióbkiem, tylko tu chodzi o ludzi o takiej osobowości. Taki ktoś "Narcyz", nawet nie zdaje sobie sprawy z tego, że taką osobowość posiada! dlatego jakakolwiek krytyka konstruktywna kończy się tzw. „fochem”. Co jest przyczyną, że człowiek staje się narcyzem? Czy ma to związek z jego dzieciństwem? Jak szybko rozpoznać kogoś takiego, zanim się zaangażujemy w związek lub w przyjaźń? Poniżej lista różnych cech, które charakteryzują osobowość narcystyczną. Lista ta miejscami będzie przypominać potoczne rozumienie tego słowa. Z drugiej strony znajdziecie tu też wiele cech, które znacznie odbiegają od pospolitego przekonania na temat narcyzów. Stopień zaawansowania narcyza może być różny. Jedno jest pewne, jest to osoba, która będzie dążyć do wykorzystania każdej osoby dla własnych potrzeb. Nie będzie się przejmować konsekwencjami ani też, jakie to będzie miało skutki dla innych. Narcyza w ogóle nie interesuje, że zniszczy czyjeś życie, czy to finansowo, czy to psychicznie, czy nawet fizycznie. A teraz, druga strona medalu Narcyza. W książce (Toksyczni ludzie Lilian Glass) autor podał najskuteczniejsze techniki radzenia sobie z kiś takim, a oto fragment „ Najlepszym sposobem porozumienia z nim jest technika miłości i życzliwości (tak też jestem w szoku) – źródło jego narcyzmu i zaabsorbowania własną osoba tkwi w tym, że w głębi duszy jest on po prostu przerażoną, niepewną i pełną zahamowań istotą ludzka. Gdy to zrozumiesz, staniesz się może wrażliwszy na jego potrzeby, a zatem i łatwiej ci będzie odkryć właściwy sposób postępowania względem niego. Narcyz nie stara się być egoistą. Po prostu jest taki gdyż brak mu szacunku do siebie samego. Gdy jego nie czułość i samolubny sposób bycia sprawiają Ci zbyt wiele bólu, musisz powiedzieć mu to, wykorzystując technikę bezpośredniej konfrontacji. Użyj jednak tonu spokojnego i opanowanego, w przeciwnym bowiem razie Narcyz nie wysłucha cię. Oskarżycielskie lub płaczliwe brzmienie głosu sprawi, że wycofa się na pozycje obronne i zaprzeczy, jakoby był samolubny, albo też zaatakuje cię słownie. Ego narcyza jest delikatne jak skorupka jajka” Wracając do listy zamieszczonej poniżej, nie ukrywam, że na pewno ciężko jest kochać kogoś takiego, ale może warto próbować. Jakby nie było, przecież te całe zło na świecie bierze się właśnie z braku miłości i akceptacji. 1. Odczuwa wielką potrzebę przewodzenia, dominowania i zdobywania. 2. Uwielbia otaczać się ludźmi znanymi, nie uważa, że każdy zasługuje na jej/jego towarzystwo. 3. Stale deprecjonuje i poniża innych ludzi. 4. Nigdy nie przeprasza i nie czuje wyrzutów sumienia za zło, które wyrządza innym ludziom 5. Inni ludzie są dla niej/niego tylko środkiem do celu, zauracza ich sobą, wykorzystuje i pozostawia. 6. Praktycznie nigdy nie jest bezinteresowna/y. Nawet związek traktuje jak „coś za coś”. 7. Uważa, że wszystko się jej/jemu należy i ma niezwykłe poczucie swojej wyjątkowości. 8. W obliczu krytyki łatwo popada w gniew i się obraża. 9. Uważa się za niezwykłego kochanka i uwodziciela. Chętnie chwali się swoimi podbojami. 10. Dla budowania swojego cudownego wizerunku potrafi kłamać, wymyślać niestworzone historie 11. Kiedy tylko dostrzega słabości u innych ludzi, natychmiast je wykorzystuje. 12. Nie liczy się ze zdaniem innych osób, uważa, że stoi ponad prawem i obyczajami. 13. Otacza się drogimi i markowymi rzeczami, nawet jeśli jej/jego na to nie stać. 14. Oszukiwanie innych sprawia jej/mu przyjemność i dodaje wiatru w żagle. 15. Nie widzi problemu, żeby do swojego celu dojść po trupach. 16. Nie liczy się z cudzymi emocjami i nie wykazuje empatii. Wyjątkiem są sytuacje, w których ma do danej osoby jakiś interes i chce sobie w ten sposób zaskarbić aprobatę. 17. Potrafi oczarowywać innych ludzi, często bywa nawet duszą towarzystwa i potrafi przyciągać do siebie ludzi. 18. Gorszych od siebie (wedle jej/jego oceny) traktuje z kompletnym brakiem szacunku. 19. Nie umie przyznać się do błędów, za to będzie szukać winnych dookoła siebie. 20. Do swoich celów potrafi wykorzystywać nawet najbliższą rodzinę. Nawet jeśli najbliżsi mieliby za jej/jego przewinienia ponieść srogie konsekwencje (np. prawne). 21. Ciągle mówi o sobie i nawet sobie tego nie uświadamia. 22. Wykorzysta każdą informację przeciwko innej osobie, żeby pokazać swoją wyższość nad nią. 23. Nie widzi nigdy niczego złego w swoim zachowaniu. 24. Jeśli osiąga sukces dzięki innym, to i tak twierdzi, że to tylko i wyłącznie jego zasługa 25. Jeśli znajomość, przyjaźń, związek przestaje przynosić jej/jemu korzyści, to bez zawahania zrywa wszelki kontakt, unika, ignoruje. 26. Domaga się od innych lojalności i posłuszeństwa. 27. Bardzo dba o swój wygląd. 28. Jest sprawnym manipulatorem, często stosuje regułę wzajemności. Co jeszcze jest ważne i co warto zapamiętać „Osobowość narcystyczna powstaje na skutek odniesionych ran w dzieciństwie. Rana narcystyczna powstaje, gdy opiekunowie wymagają od dziecka, aby było pod jakimś względem inne niż jest w rzeczywistości. W uproszczeniu można powiedzieć, że jeśli dziecko nie było kochane takim jakie jest, jeśli było wykorzystane do realizacji marzeń rodziców lub otrzymało przekaz: "musisz być kimś lepszym" - to przez resztę życia będzie mu trudno być sobą lub będzie to w ogóle niemożliwe”. Jak myśli Narcyz „''Przecież ciągle ktoś na mnie patrzy''. Narcyz nie akceptuje siebie, więc akceptacji szuka na zewnątrz. Jest skrajnie wrażliwy na opinie innych o tym, jak wygląda, jak jest ubrany, jak się zachowuje. Sam też nie spuszcza z siebie krytycznego spojrzenia. Pełna kontrola każdego szczegółu przebrania, scenografii i skryptu. ''Czasem mam wrażenie, jakbym stał z boku i ciągle siebie oceniał''. Narcyz dźwiga ciężkie, wymagające lustro, w które co chwila zerka. Obsesyjnie też korzysta z prawdziwych luster, żeby nadzorować swój wygląd i swoją grę. Nie idzie do łazienki zrobić siku, tylko popatrzeć, czy wszystko jest pod kontrolą. Akceptujmy i kochajmy swoje dzieci, takimi jakimi są, nie wymagajmy od nich zbyt wiele i nie wykorzystujmy ich do realizacji naszych niezrealizowanych marzeń. Pozwólmy im być sobą. Bo jak mądrze powiedział Henry David Thoreau "Dzieci potrzebują miłości - szczególnie wtedy, gdy na nią nie zasługują." Tak jak już kiedyś napisałam, całe zło na świecie bierze się z braku miłości i akceptacji. Nie ma złych dzieci, są tylko nieświadomi rodzice z chorym przyrostem ambicji.